MORADORAS DA RUÍNA (2017)



MORADORAS DAS RELIQUIAS (LAVANDEIRA)



MARÍA XOSÉ DOMÍNGUEZ VARELA




1. Titulo: Moradores das reliquias (lavandeira
2. Autora: María Xosé Domínguez
3. Disciplina: 
Instalación
4. Materiales:
            - Caixa de luz 
            - Impresión dixital sobre papel de grabado
            - Instalación eléctrica (leds)
5. Dimensiones: 60 x 60 x 10 cm 

6. Justificación teórica:  A Lavandeira é unha figura relevante do folclore galego, un ser féercio, normalmetne representada nunha muller anciá, con cabelo branco e mirada oscura. É unha muller misteriosa que se pode ver de noite, lavando roupa ensangentada nos lavodoiros ou á beira de dalgún rio. Refregan a roupa manchada polos pecados que cometeron en vida. Laianse e ouvean, presaxiando a norte. Aparecen na lúa chea e reclaman os caminantes para enxuga-la roupa.

O consello para aqueles que se atopen con ela  é retorcer a saba no sentido contrario ao delas, para evitar que a desgraza caera sobre eles.


LAVANDEIRA MALA NAI, MALA MULLER…

Lévanos a reflexionar sobre estos personaxes é a crenza que eran mulleres que morreron no parto intencionado ou deixaron morrer os seus fillos sen ser bautizados. Seres feereicos que reclaman axuda para retorcer as sabas.

Era unha noite de lúa,
era unha noite clara.
Eu pasaba polo río
de volta da muiñada.
Topei unha lavandeira
que labava ao par da auga.
Ela lavaba no río
e unha cantiga cantaba:
Moza que vés do muíño,
moza que vas pola estrada,
axúdame a retorcer 
a miá saba lavada.
Santa María te axude,
e San Lourenzo te valla!
Desaparece a lavandeira
como fumeira espallada;
Onde as sabas tendera
poza de sangue deixaba.
Era unha noite de lúa,
Era unha noite clara.


No hay comentarios: